Ik waardeer het zeer dat de NOS af en toe ook expliciet aandacht heeft voor goed nieuws. Onderdeel van het positieve nieuws van 2020 is dat de wolf zich definitief vestigde in Nederland. Fijn dat dit onder het positieve nieuws is geschaard. Als bioloog snap ik dat natuurlijk volkomen. Maar hoewel er nog nauwelijks wolven in Nederland zijn, gaat het in de media en de politiek helaas meestal over de ervaren negatieve gevolgen van hun aanwezigheid zoals een incidenteel schaap dat het slachtoffer wordt. Dus hoe meer positieve aandacht voor de wolf, des te beter.
Mijn liefde voor de wolf ontstond toen ik begin jaren negentig voor mijn studie een jaar in de Noord-Amerikaanse staat Minnesota woonde. Eén van de laatste staten waar buiten Alaska nog behoorlijk wat wolven voorkomen. Op dit moment ongeveer 4.400 in de westelijke Grote Merenregio.
In een natuur- en milieueducatiecentrum begeleidde ik natuurwerkweken voor schoolkinderen. Ik presenteerde onder andere een science show over wolven. Ik leerde de kinderen dat, hoewel je altijd moet oppassen voor wilde dieren, het bijna nooit voorkomt dat een mens wordt aangevallen door een gezonde wolf. En dat in de Verenigde Staten in de 20ste eeuw geen enkel geval bekend is van een mens die gedood is door een wolf.
De lessen vonden vooral plaats in de natuur, maar aan het einde van het jaar had ik nog steeds geen wolf gezien. Totdat ik op een avond met een studievriendin midden in een sneeuwstorm in de auto zat onderweg naar huis. Voor ons op de weg zagen we tussen de sneeuwvlokken door bewegende gestaltes. Joggers dachten we. Toen we dichterbij gekomen waren, zagen we tot onze verbazing dat het wolven waren. Opeens stonden we via het autoraampje oog in oog met een roedel wolven. We keken elkaar aan en waren zo verrukt dat we er kippenvel van kregen. Een hele bijzondere ervaring die me tot op de dag van vandaag is bijgebleven.
Twee weken geleden was in het nieuws dat een wolvin op de Zuid-Veluwe gezelschap heeft gekregen van een mannetjeswolf. Met boswachter Frank Theunissen van Natuurmonumenten hoop ik dat ze in het voorjaar wolvenwelpen krijgen. En met de goede voorlichting van boswachters zoals hij, hoop ik dat het draagvlak voor wolven in 2021 nog verder toeneemt.
Amito Haarhuis, directeur Rijksmuseum Boerhaave
Deze column verscheen op dinsdag 5 januari 2021 in De Telegraaf.
